Hoe hoog leggen wij de lat voor ons zelf?

Soms gaan de dingen niet zoals je gepland hebt. Je hebt toch altijd wel een zelfbeeld, hoe je alles wilt en dat moet dan ook zo gaan. Perfectionisme? Think so.. Daarom is het ook niet zo gek dat ik 2,5 jaar geleden 'ineens' een burnout had. Want je kan het niet plannen en krijgen zoals dat in je hoofd zit maar hoe krijg je dat eruit?

Nu 2,5 jaar later, 1,5 jaar een eigen onderneming en nog 20 uur per week op kantoor (nu natuurlijk al vanaf maart volledig thuis en geen kantoor meer gezien) kan ik zeggen dat ik het verdomd goed voor elkaar heb! Maar waarom heb ik dan de laatste weken zoveel hartkloppingen? Waarom heb ik nu `ineens` z'n hoge bloeddruk? Hoezo heb ik oorsuizen? Dit laatste heb ik dus al maanden. Blijkt een vorm van stress, wist jij dat? Nou ik niet dus heb het altijd ontkend. Ik heb geen stress, hoezo... Dat moet ik nu toch herkennen na een burnout en meerdere malen bij een psycholoog te hebben gezeten. 

Tot ik dus laatst mijn schoonmoeder belde, zij is fysiotherapeut. Geen gewone fysio, nee gespecialiseerd in diverse categorieën, noem je dat zo? Fijn, office manager geweest bij een fysio praktijk en kom er niet op. Specialisme.. Juist! Onder andere in
Psychosomatische Fysiotherapie.

Fijn zo'n schoonmoeder, anyway Psychosomatische Fysiotherapie is speciaal voor klachten zoals: hartkloppingen, paniekaanvallen, angstaanvallen, chronische klachten, rouw verwerking genoeg keuzes maar zij kan mij helpen met ademhalingsoefeningen.

Dit was 2,5 jaar geleden ook gelukt dus ik trek aan de bel.... Eerst niet voor dit, nee ik belde haar voor een bloeddruk meter. Ze werkt hier vlakbij en voelde mijn hartslag zo hoog en opgejaagd dus dacht laat haar even checken. Nou zij kon op dat moment niet dus wel verstandig om even de huisarts te bellen want mijn klachten waren zodanig vervelend dat ik thuis niet eens rustig meer kon zitten. Ik raakte een beetje in paniek want die hartslag zakte niet en bonkte goed in mijn keel kan ik je vertellen. Zelf heb ik altijd een hele lage bloeddruk dus toen ik hoorde dat het 145/110 mocht ik mooi blijven en moest ik aan de bètablokkers om het te laten zakken. Lang verhaal kort te maken, ik heb het nu nog. Tuurlijk het zakt af en toe maar meestal heb ik het dus nog dus vanaf morgen krijg ik weer even een refresh training om weer door mijn buik te kunnen ademen ipv heel hoog in mijn luchtwegen, is ook fijn met astma trouwens maar dat terzijde. En heb ik weer een consult met de huisarts voor een verwijzing. Wat ik mij dan afvraag, waarom nu weer? , ik heb hier zo geen zin in! (even voor de duidelijk, geen verwijzing voor psycholoog, ik voel mij goed op hartkloppingen na 👍) 

Houdt het dan nooit op. Je weet hetzelf, als je een burn out heb gehad dan is 1 ding niet wat je wilt en dat is een terug val. Ik ben zo happy nu met mijn leven. Ik heb eindelijk alles hoe ik het wil, hoe ik het perfect plaatje zag. Maar dit perfecte plaatje wordt continu bijgesteld. Verwachtingen worden meer en groter... Meer omzet, meer merken, meer beursen, meer ruimte nodig, meer... Meer... Meer....

Continu leggen wij de lat hoger. 

Denkt aan, hoe hoog leg jij de lat. LOI bedankt! Elke dag word je lat door jouw eigen verwachtingen hoger gelegd. Ik wil de perfecte vrouw zijn, de perfecte moeder, de perfecte zakenpartner, perfecte vriendin, perfecte zus, perfecte schoonzus, schoondochter, kleinkind... Perfect perfect perfect... Tevens wil ik dat mijn huis er PERFECT uitziet en dat ik er perfect uit zie dus moet nog sporten ook van mezelf, wat ik trouwens echt super leuk vind. Ik kickbox sinds 9 maanden, niet alleen nee met mijn nichtje en wat is dat fijn. Nooit verwacht maar heerlijk! Maar je bent continue bezig om perfect te zijn. Zelfs met deze blog denk ik, als dit maar goed genoeg is....

Ik sla mezelf eigenlijk voor me kop nu ik dit lees. Ik ben continue met mijzelf een strijd aan het gaan om alles 'goed' te doen. Dat lukt niet en dat moeten we ook niet willen. 

Maar toch baal ik ook van de laatste 1,5 jaar. Sinds ik met mijn beste vriendin Kletskouz heb zijn wij meer dan beste vriendinnen. Zij is echt mijn wederhelft. Dat waren we al maar nu helemaal. Maar er is ook een hele hoop veranderd de afgelopen 1,5 jaar. Mijn wereld is door Kletskouz een stuk kleiner geworden. Je hebt kromweg gewoon geen tijd om elk weekend op stap te gaan of met vriendinnen te gaan high tea'n, stad in te gaan ect...

Er worden beurzen bezocht, trainingen gedaan continue jezelf aan het verbeteren en groeien. Wauw dit klinkt fantastisch maar ik mis ook vriendinnen, kindjes van vriendinnen. Ik mis echt tijd. 24uur in 1 dag is echt te kort... Anyway ik heb bv een vriendin die ik serieus nooit had laten 'vallen' als ik Kletskouz niet had gehad. En zij mij andersom ook niet als zij haar webshop niet had gehad.. Ik had naast Mies nog een goede vriendin, zij was mijn kraamverzorgster bij Ryan. Een topper, vanaf dat moment serieus onafscheidelijk maar door een zakelijk geschil zien en spreken wij elkaar nooit meer en dat is jammer. Het leven loopt zoals het moet gaan begrijp me niet verkeerd maar dingen moeten soms gewoon nog een plekje krijgen omdat door zoiets, iets dierbaar kapot kan gaan maar je wilt ook Kletskouz zien doorgroeien en dan kies je voor jezelf. Dat laatste is zo moeilijk om te doen kiezen voor jezelf. Mijn vriendin is BAM mama, bewust alleenstaande moeder, super Knap. Ik doe dat haar niet na, maar ben bij haar bevalling geweest zo intiem, zo close maar nu zien we elkaar zo weinig.. En zo zijn er zoveel vriendinnen die je moet missen omdat je stomweg gewoon te weinig tijd hebt.

Ook met familie merk je dat iedereen wel is anders in het leven staat maar waarom moet alles altijd zo hard zijn, en misgunnend? Het leven is zo kort, niemand heeft ons morgen beloofd en laten we nou is lief zijn. Elkaar waarderen en respecteren dan zijn we toch allemaal veel gezelliger en met minder oorsuizen enzo??

Ik heb in elk geval veel van mij afgeschreven en zie denk ik nu in, dat die hartkloppingen dus echt een vorm van stress zullen zijn. Stress omdat ik mijn lat te hoog leg.

Ik heb nooit van limbo dansen gehouden, daarom moest die lat vroeger al hoog.. Daar komt het vandaan.

Anyway leef met de dag, ook ik ben een geweldige moeder, top ondernemer, super vriendin, fantastische schoondochter en wat ik allemaal wel of niet ben, heb het wel is zwaar en dat mag gezegd worden 💜

Niemand heeft jouw morgen beloofd. Geniet lieve lezers, geniet! 

Dikke knuffel en zorg goed voor jezelf want in het vliegtuig moet je ook eerst je eigen zuurstofmasker op doen voordat je een ander kan helpen. ❤️